Proces terapeutyczno ruchowy stanowi formę leczenia zachowawczego dla osób, które mają pewność, że czeka je operacja ortopedyczna bądź wiedzą, że istnieje duże ryzyko przejścia operacji w bliskiej przyszłości.

Leczenie zachowawcze możemy rozpatrywać w dwóch kategoriach:

1. prewencji
2. jako przygotowanie do operacji.

PREWENCJA, CZYLI JAK NIE DOPUŚCIĆ DO OPERACJI?

Zdecydowana większość chorób związanych z całym aparatem ruchu nie rozwija się nagle z dnia na dzień. Dolegliwości pojawiają się stopniowo, pewnie nie raz byłeś aktywny MIMO bólu lub ograniczenia, które się pojawiało wcześniej. Gdy znacznie już utrudniało życie - faktycznie szedłeś do lekarza. Rzadko zdarza się, że w takich sytuacjach lekarz od razu kładzie pacjenta na stół. Zwykle lekarz specjalista nakaże Ci ograniczenie pewnej formy ruchu, zachęci do innej, która odciąży staw (na przykład podczas schorzeń kolana zaproponuje zamianę biegania na pływanie) i powie: “proszę uważać, bo w przyszłości, z wiekiem, ten problem będzie się nasilał”.

Mając tą informację już powinna Ci się zapalić czerwona lampka w głowie: “aha! Znaczy z wiekiem będzie coraz gorzej, trzeba coś zrobić, aby być sprawnym i samodzielnym za 20 lat!”.

Jeśli masz świadomość problemu ortopedycznego w Twoim ciele i podejmujesz aktywność fizyczną dostosowaną Twojej choroby - wchodzisz w PREWENCYJNE leczenie zachowawcze. Robisz wszystko, aby Twój problem zdrowotny się nie pogłębił. Nie dopuszczasz do tego, aby schorzenia lub zwyrodnienia, postępowały dalej.

Aktywnie działasz ZANIM coś się na dobre zepsuje.

Istnieje wówczas duża szansa, że widmo operacji mocno się oddali lub całkowicie zniknie!

JEST JEDEN WARUNEK: REGULARNA AKTYWNOŚĆ PRZED OPERACJĄ

Odpowiednio zaplanowana aktywność ruchowa w formie leczenia zachowawczego przedoperacyjnego:

• sprawia, że chory staw jest w ruchu
• dbamy o odpowiedni przepływ krążenia krwi i substancji odżywczych w komórkach
• stymulujemy procesy regeneracyjne na tyle, na ile to możliwe
• odciąża resztę ciała, która chwilowo może przejmować na siebie siły, które powinny być skierowane na chory staw (w przypadku prawego kolana będzie to na przykład lewe kolano, które znacznie częściej będziemy zginać, mocniej obciążać, tak samo środek ciężkości ciała może zostać przeniesiony bardziej na lewą stronę, co wyraźnie odczują nasze biodra od raz kręgosłup);
• pozwala uniknąć sztywności i wzmocnienia bólu;
• powoduje, że proces rehabilitacji i rekonwalescencji przebiega znacznie sprawniej i szybciej;
• buduje świadomość własnego ciała i uczy jak z nim postępować, co robić i jak być aktywnym jednocześnie mając na uwadze swoją chorobę.

WAŻNE: pamiętaj, że jest bardzo wiele czynników wpływających na to, czy operacja ostatecznie będzie potrzebna czy nie. Nie tylko dobrze ułożony plan terapeutyczny, ale też styl życia, tempo regenracji, sen, dieta, stres, ilość dodatkowego ruchu, to, jak się tkanka regeneruje, jak wygladają badania krwi, jaka jest historia genetyczna...

Podejmując współpracę nie zagwarantuję Ci, że unikniesz operacji. Zdarzają się takie historie, współpracuję z ludźmi, którym się to udało, ale nie jestem w stanie nikomu tego zagwarantować i wyraźnie muszę to podkreślić.

Leczenie zachowawcze nie jest wyborem.

Leczenie zachowawcze ZAWSZE JEST POCZĄTKIEM dochodzenia do pełni zdrowia. Powinno zostać wdrożone zaraz po diagnozie, bez względu na to, czy czeka Cię operacja.

Jeśli tak – to jako forma leczenia przedoperacyjnego z możliwym skutkiem odwleczenia operacji.

Jeśli nie – jako forma prewencji przed pogłębianiem się problemów zdrowotnych oraz duże ułatwienie późniejszej rehabilitacji i usprawnienie całego procesu rekonwalescencji.